تأثیر روش بیهوشی بر میزان خونریزی (میزان هموگلوبین و هماتوکریت) بعد از عمل هیسترکتومی شکمی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: خونریزی، کاهش هموگلوبین و هماتوکریت، از عوارض اصلی هیسترکتومی می­باشند. با توجه به تناقض مطالعات مختلف در مورد انتخاب روش بیهوشی در جراحی‌های قسمت تحتانی شکم، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر روش بیهوشی بر میزان خونریزی (میزان هموگلوبین و هماتوکریت) بعد از عمل هیسترکتومی شکمی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 93-1392 بر روی 100 زن 70-35 ساله با II و class I ASA (انجمن بیهوشی آمریکا) کاندیدای هیسترکتومی شکمی با علل خوش‌خیم صورت گرفت. بیماران به دو گروه مساوی بی‌حسی نخاعی و بیهوشی عمومی تقسیم شدند. میزان هموگلوبین و هماتوکریت، قبل و 24 ساعت بعد از عمل و فشارخون سیستول و دیاستول حین عمل در دقایق 5، 10، 15، 20، 25، 30، 40، 50 و 60 بعد از شروع بیهوشی عمومی و بی‌حسی نخاعی ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‌های تی تست، من ویتنی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر سن، مدت بیهوشی و جراحی، میزان هموگلوبین و هماتوکریت قبل از عمل تفاوتی نداشتند (05/0p>). میانگین میزان هموگلوبین بعد از عمل در گروه بیهوشی عمومی 12/1±64/9 و بی‌حسی نخاعی‌ 11/1±24/10 میلی‌گرم در دسی‌لیتر و هماتوکریت بعد از عمل در گروه بی‌حسی نخاعی 21/3±83/29 و بیهوشی عمومی 05/3±45/32 درصد بود که بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت (009/0=p، 001/0>p). میانگین فشار‌خون سیستولیک و دیاستولیک در حین عمل در گروه بیهوشی عمومی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه بیهوشی نخاعی بود. نتیجه‌گیری: میزان کاهش هموگلوبین و هماتوکریت بعد از عمل هیسترکتومی شکمی در بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند، بیشتر از بی‌حسی نخاعی است.